|
# Tekst
Blogroll Me!
# Beeld
Schlijper
Middle-Eye
Marcel van Eeden
# Geluid
Opendir: Music
File Under
LHB [USA]
# Verzameld
Weblogs.beginthier
Weblog.pagina
Weblog.startkabel
Weblog.verzamelgids
Weblog.favos
Boekblog
About:Blank
Blogwise
Stoffig archief
© 2003-2004 De Film Van Alledag. Met veel dank aan Blogger en
Backblog.
[ Mail |
MSN ]
|
1.5.04
Punt
Ik zet er een punt achter. Een punt NL wel te verstaan. Niet langer defilmvanalledag.blogspot.com, maar vanaf vandaag www.filmvanalledag.nl. U wordt vriendelijk verzocht op te schuiven naar bovenstaand adres. Dit blogspot-adres zal verstoffen, in de vergetelheid raken en over enkele duizenden jaren door archeologen worden opgegraven.
Verhuist u mee? Daar gaan we!
30.4.04
Kantoor
We liepen binnen voor een kop koffie bij de Kentucky Fried Chicken. Niet de eerste plek waar je koffie zou verwachten. Maar het was de enige koffieverkopende plek in de omgeving. De koffie was niet echt best, maar wel nodig. En wat meer verbaasde, er zat een man die er zijn kantoor had ingericht. Laptop, telefoon, keurig aan een tafeltje. Vreemd hoor.
29.4.04
Terras
De zon scheen. De stoeltjes zaten lekker. Alles kleurde net een beetje mooier in het mooie weer. Het biertje smaakte goed. En op de kaart kwamen we bijzondere gerechten tegen. Want, heeft u ooit eerder een broodje hagelslag op de kaart zien staan?
28.4.04
Herwaardering
En uiteindelijk zijn de beste momenten de momenten van inzicht. Vanuit schijnbaar niets lukt het om een ander perspectief binnen te stappen. Zomaar, zonder dat je er veel voor hoeft te doen.
Ik luisterde K's Choice. Voor het eerst in lange tijd. En in plaats van woorden hoorde ik een tekst. Ik begreep iets.
Wait for me I'm nothing on my own
I'm willing to go on but not alone not now
I'm so aware of everything but nothing seems for real
As long as you're in front of me
(Believe)
Ik begreep iets. En dat verwonderde me. Het album Cocoon Crash heb ik al heel lang. Nog uit de tijd dat mijn Engels gebrekkig was. Met als gevolg dat ik het album woordelijk ken, maar nauwelijks iets mee heb gekregen van de daadwerkelijke betekenis van een tekst. En nu, jaren later, komt er heel langzaam iets van interpretatie. Ik ben benieuwd wat de nieuwe waardering is.
27.4.04
Ademtocht
En langzaam, zeer langzaam voel ik dat ik niet achterom had mogen kijken. Gestaag verander ik in de zoutpilaar die eigenlijk al van ver af te zien was. Voor mij rennen de mensen en velen vallen neer. Kruipend door de modder gaan ze verder, maar ze weten dat ze het niet zullen redden.
Voor me, maar nog kilometers weg liggen de heuvels en de bossen. Daar ligt de onschuld en de vrede. Dit is het niemandsland. Achter me zijn alle veiligheidsvoorschriften opgeheven. Daar is het spel de laatste ronde ingegaan. Russische roulette en reeds vijf keer geluk gehad. Van rechts en links klinken stemmen. Ze probeert me een hand te geven, maar de hand die ik pak is koud en bleekgekleurd.
26.4.04
Op Scheveningen
Twee keer Norah Jones, Bon Jovi en loungemuziek. Een Mexicaanse deuntje. De Bijbel is het woord van God. Onbeperkt spareribs eten voor 14 euro. Garnalen. Mosselen met saus. Sate! Bungeejump en prullenbakken die te vol zitten. Frituurvet borrelt en vermengt zich met de geur van nat zand en en de wind van de zee. Telefoon. Zand in je schoen. Meeuwen plunderen achtergelaten bakjes friet. Casino. Kom spelen en gokken. Op het muurtje staan twee namen, met een hart er tussen. Tramlijn 1. Gebraden kip. Hamburger patat kroket frietkot strandtent houten schotten opgestapeld. Kaarsenspeciaalzaak. Koop uw t-shirts hier. Emmers en schepjes. En een nieuwe voetbal. Kebab. Nasi. Pizza. Spagetti. Cola. Zeewater schuimt. Cocktails voor maar 4 euro. Een ijsje met twee bolletjes op een hoorntje een euro zeventig. Jackpot van 80 en nog iets. Filevorming. Wachten en slenteren en hangen.
Genoeg voor dit jaar.
25.4.04
Zondag Fotologdag
24.4.04
Nutteloze kennis
Een tijdje geleden werd mij de vraag gesteld of ik nutteloze kennis bezat. Nu zit mijn hoofd helemaal vol met allerlei triviant-achtige quizkennis. Waarom weet ik dat Constantinopel in 1453 viel? Waarom weet ik dat de bloedplaatjes in je bloed er voor zorgen dat je een korstje krijgt als je een wondje hebt? Waarom ken ik het getal pi tot op 10 decimalen uit mijn hoofd? (Voor de geïnteresseerden: 3,1415926535). Geen idee waarom al deze kennis in mijn hoofd zit. Dus vanuit dat perspectief bezien lijk ik veel nutteloze kennis te bezitten. Aan de andere kant; als ik ooit in de finale kom van die quiz waar je miljoenen kan verdienen, dan lijkt het me wel weer hele nuttige kennis. Het antwoord op die vraag over nutteloze kennis was er dus een ontkennend antwoord. In principe kan alle kennis nuttig zijn, het is alleen allemaal contextafhankelijk.
Einde verhaal, leek het. Tot ik me bedacht dat er toch vormen van volstrekt overbodige informatie en kennis bestaan. Utrecht is een stad vol met bussen (althans, volgens Vincent Bijlo). En ik zat in een van die bussen. Het immer wijze Gemeentelijk Vervoersbedrijf Utrecht ('Met hart voor de stad') heeft iets geintroduceerd in alle nieuwe bussen. Het gaat om een lichtkrant, die aan het plafond hangt. De lichtkrant wordt gevuld met deze ingenieuze tekst: het GVU wenst u een prettige reis. Niet één keer maar constant op herhaling. Dat is niet eens meer nutteloze informatie, dat is pure vervuiling.
23.4.04
Mobile Generation (5)
Ze kon op haar mobiel meer woorden per minuut typen dan ik op een toetsenbord zou kunnen.
Volksbuurt
Sinds een paar weken zitten ze er weer. Hun bank is te voor schijn gekomen, en elke middag zitten ze er, met ontblote bovenlijven in de zon. Een half lege krat bier, de motorkap van hun auto die openstaat en waar af en toe in gesleuteld wordt. De buurjongen die er bij staat, met zijn scooter in de hand.
Elke ochtend weer. Elke middag weer. Hun koninkrijk regeert het beeld van de straat.
22.4.04
Geen Conflict
Nu zat ik dus met een bril die een beetje scheef op m'n neus zat. Ik pakte m'n mobiel en belde met Hans Anders. Die winkel had namelijk al wekenlang een bril voor me in bestelling. Telkens was er weer iets aan de hand waardoor het misging. Glas gebroken, montuur beschadigt. Uiteindelijk hadden ze de garantie gegeven dat het afgelopen maandag binnen zou zijn.
En het was dinsdagmiddag toen mijn bril in stukken brak, en ik me bedacht dat ik die garantiedatum nog had. Het zou dus een geluk zijn als dat ding binnen was. Uiteraard was dat niet zo. In de slijperij was het glas opnieuw gebroken.
De medewerker alsmede de filiaalchef die ik daarna sprak sputterden nogal tegen toen ik vroeg of ik garanties kon krijgen dat het deze week af kon zijn. En of ik enige tegemoetkoming kon krijgen. Eigenlijk verwachtte ik al een langlopend conflict, tot aan Ook Dat Nog! aan toe. Maar er kwam geen conflict. Gisteren werd ik gebeld door diezelfde filiaalchef. Poeslief vertelde ze dat er was gesproken met de regiomanager, en dat ik vrijdag de bril op kon komen halen, en 100 euro korting kreeg. Vreemd hoor, eerst doen ze moeilijk en willen ze je eigenlijk niet helpen, en als je even doorvraagt kruipen ze voor je door het stof. Maar met dat laatste heb ik eigenlijk geen enkel probleem.
21.4.04
Flamingo
Sinds gisteren leef ik met één poot. Het is een beetje instabiel maar het kan wel. Eén brillenpoot wel te verstaan.
Gistermiddag ging we een potje voetballen. U weet wel, zonnetje erbij, lekker rustig aan, even een balletje trappen. Ik stond op doel toen ik een uiterste poging deed de bal weg te houden uit het doel. Hetgeen lukte, maar er wel voor zorgde dat de bal exact op mijn neus belandde, waar normaal mijn bril al staat. Na dit innige contact tussen bal en bril vlogen beide op de grond. De bal stuiterde, de bril verloor één van de poten.
Tja. Life is what happens to you when you're busy making other plans.
Nu leef ik dus met één poot. Op zich geeft zo'n bril die telkens scheef staat wel een ander perspectief op de dingen.
(wordt ongetwijfeld vervolgd)
|
